Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

Λίμνες της Φλώρινας (Ανάποδα αυτή τη φορά)

Ακόμα μια κλασσική διαδρομή, που συνηθίζεται απο τον υπογράφοντα αυτήν την εποχή του χρόνου

Σκοπός η ψυχαγωγία σας και η βελτίωση της αερόβιας αντοχής μου. Πάμε λοιπόν!

Ο καιρός συννεφιασμένος, η θερμοκρασία στους 10 βαθμούς, άνεμος χαμηλός έως μέτριος. Τοπίο που σε έκανε να κάτσεις σπίτι δλδ





Έπιασα ένα καλό ρυθμό και προχωρούσα. Στο βάθος, το Βίτσι ήταν κρυμμένο απο τα σύννεφα


Απολάμβανα την ερημιά του τοπίου και την αγριάδα της φύσης. Κανείς δεν με ενοχλούσε




 Κατέβηκα το βουνό, και έπιασα την ευθεία για Αετό. Δεν θα έφτανα εκεί όμως, θα έστριβα στα Πεδινά, το προηγούμενο χωριό για να φτάσω στην πρώτη λίμνη. Απο το ΑΗΣ Φιλώτα έβλεπα αυτό που ένοιωθα, ότι είχα πρίμο άνεμο. Το εκμεταλλεύτηκα δεόντως...



 Συνέχισα για Βαλτόνερα. Στα δεξιά μου, το Νυμφαίο επίσης κρυμμένο στα σύννεφα



 Λίγο πριν το Λιμνοχώρι, κοίταξα στα αριστερά μου τα βουνά που θα κατευθυνόμουν αργότερα



Τελικά έφτασα στη λίμνη Ζάζαρη. Απολάμβανα το φθινοπωρινό τοπίο, μαζί με την κυρία





 Προσέλκυσα και μερικούς θαυμαστές, που τελικά διαπίστωσα ότι είχαν ιδιοτελείς σκοπούς. Τους έδωσα αυτό που ήθελαν και τους αποχαιρέτησα


  Επόμενο χωριό, οι Ανάργυροι. Εδώ πλέον είχα τον αέρα πλάγια αλλά για λίγα χιλιόμετρα




Άρχισα να πλησιάζω στη Χειμαδίτιδα. Στο βάθος, έβλεπα τον "τοίχο" που με περίμενε. Όσες φορές είχα κάνει τη διαδρομή, είχα ανέβει απο Λέχοβο και κατέβαινα εκεί την τρελλή κατηφόρα προς τη λίμνη. Υπολόγιζα ότι θα είχε κανα 15%. Θα το μάθαινα σύντομα..


Έφτασα τελικά στην μεγαλύτερη λίμνη του νομού. Έκανα αρκετές στάσεις για φωτό, αλλά το τοπίο ήθελε να φωτογραφηθεί






 Τα αξιοθέατα τελείωναν και άρχιζε ο πόνος...


 Είπα να πάω συντηρητικά, αλλά μετά απο λίγο χρειάστηκε να πατήσω όσο πήγαινε, απλα για να συνεχίζω το πεταλάρισμα. Το ΑΚ είχε εξαντληθεί απο τα πρώτα 500μ και σε κάποια φάση πρόλαβα να δω καμιά 300 βάτ

Τελικά ο τοίχος ήταν 2 χλμ στο 8.2%, με μέγιστο 18%. Το φχαριστήθηκα πάντως!

Σχεδόν στην κορυφή, σταμάτησα για φωτό


 Κατόπιν βρέθηκα να ανεβαίνω την επόμενη ανηφόρα,με θέα το Βαρικό


Εδώ ήταν εύκολα τα πράγματα. Μόνο 4 χλμ στο 7.2% με μέγιστο ένα "ταπεινό" 13αρι

Είχα βγάλει γάντια, σκούφο, είχα ανοίξει το τζάκετ και ανέβαινα. Ο ρυθμός επέτρεπε φωτό




 Τελικά έφτασα στην καθιερωμένη στάση. Ξεκούραση, φαγητό, ντύσιμο και κατηφόραααα




 Σε λίγα λεπτά, έφτανα και πέρναγα το Λέχοβο



 Πάτημα, πάτημα και στο τέλος της ευθείας πρόλαβα και έβγαλα και τα Ασπρόγεια



 Ακόμα μια όμορφη φωτό, μια και η κατηφόρα μας τελείωνε...


 Ήξερα ότι θα είχα κόντρα άνεμο για αρκετά χιλιόμετρα και ήθελα να κερδίσω μωτ. Τελικά κατέβηκα τα 15 χλμ με 36μωτ, ανεβάζοντας την συνολικά στα 25.5.

 Μετά το Σκλήθρο, υδροδοσία στην πηγή και συνέχεια για το βουνό, απαλά απαλά



Τζελάκι και πάμε για ανάβαση. Βγήκε κανονικά και μετά απο μισή ώρα, ήμουν στον αυτοκινητόδρομο για Φλώρινα. Απαιτητική διαδρομή, αλλά μου άφησε κάτι ζεστό μέσα μου





5 σχόλια:

  1. Μια φιλική διόρθωση οι λίμνες αυτές ανήκουν στον Ν. Φλώρινας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το γνωρίζω μια και μένω Φλώρινα. Απλά είναι πιο κοντά στην μία πόλη, απο ότι στην άλλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε ζηλέυω ρε σπύρο.Και εγώ κάνω τέτοιες διαδρομές π.χ.νυμφαίο, αλλά μόνο τις κυριακές

    ΑπάντησηΔιαγραφή