Κάθε φθινόπωρο, εδώ και 3 χρόνια, κάνω αυτή τη διαδρομή, για να δω που
βρίσκομαι (απο πλευράς φυσικής κατάστασης) και για να απολαύσω το τοπίο.
Προχτές λοιπόν ξεκίνησα, όχι πολύ πρωί ώστε να ζεστάνει λίγο. Το πρώτο κλικ έγινε έξω απο τον Τροπαιούχο
Στο βάθος το φουγάρο του ΑΗΣ Μελίτης, μου έδειχνε πρίμο άνεμο. Δεν τον χρειαζόμουν όμως, γιατί ο ρυθμός ήταν τουριστικός. Είχα αποφασίσει απλά να απολαύσω τη βόλτα
Στα δεξιά μου, το Βίτσι χιονισμένο. Γι αυτό και το θερμόμετρο έγραφε 11 c και ήμουν ακόμα στον κάμπο
Φτάνω Υδρούσα και στρίβω αριστερά για να αρχίσω να ανηφορίζω για Ανω Υδρούσα, ουσιαστικά στους πρόποδες του Νυμφαίου. Ο ήλιος σύμμαχος μου, το πεταλάρισμα χαλαρό
Σε λίγο φτάνω στο χωριό, στο βάθος το Βίτσι επιβλητικό
Το πρώτο ενάμιση χιλιόμετρο είναι απότομο και μετά στρώνει. Ποιός
νοιάζεται όμως για νούμερα, εδώ μέσα... οι αποχρώσεις των φύλλων, τα
παιχνιδίσματα του φωτός, οι σκιές, το κρύο, όλα αυτά σε μεταφέρουν αλλού
Μερικές ακόμα εύκολες ανηφόρες. Στο πλάτωμα, τα ξύλα στοιβαγμένα για τους κατοίκους του χωριού. Τυπικές χειμωνιάτες εικόνες στη Φλώρινα
Πλησίαζα στο δύσκολο κομμάτι, όπου τελείωνε η περιήγηση και ξεκινούσαν οι φουρκέτες. Είχα πει όμως να πάω χαλαρά
Ξεκινάω για την πρώτη φουρκέτα και δεν μπορώ να χορτάσω τα χρώματα. Συνεχώς σταματώ για φωτογραφίες
Ενώ η κλίση μεγαλώνει, νοιώθω μια φαγούρα στα πόδια μου. Αρχίζω να πατάω ελαφρά και σε λίγο δεν μπορώ να σταματήσω. Τελικά, σταματάω την περιήγηση και πλακώνομαι. Αρρώστια...
Υπόσχομαι να σταματήσω μετά την 1η φουρκέτα για φωτό και το κάνω, με βαριά καρδιά. Στο βάθος αριστερά η Φλώρινα
Συνεχίζω με καλό ρυθμό. Είμαι τώρα στην πλευρά που δεν έχει ήλιο, αλλά έχω ζεσταθεί καλά και δεν καταλαβαίνω. Ακόμα 2 δύσκολες και μια εύκολη φουρκέτα και έχω σχεδόν ανέβει το βουνό
Τελικά φτάνω Νυμφαίο
Κάνει πιο πολύκρύο απο ό,τι νόμιζα. Κοιτώ και βλέπω 5 c. Ετοιμάζω για την μεγάλη κατηφόρα. Κρύο παντού και φύλλα παντού, οπότε προσοχή γιατί δεν είμαστε για πεσίματα
Προσγειώνομαι Άνω Υδρούσα και πάλι και απο εκεί κατηφορίζω για Φλώρινα. Πέρασα όμορφα
Προχτές λοιπόν ξεκίνησα, όχι πολύ πρωί ώστε να ζεστάνει λίγο. Το πρώτο κλικ έγινε έξω απο τον Τροπαιούχο
Στο βάθος το φουγάρο του ΑΗΣ Μελίτης, μου έδειχνε πρίμο άνεμο. Δεν τον χρειαζόμουν όμως, γιατί ο ρυθμός ήταν τουριστικός. Είχα αποφασίσει απλά να απολαύσω τη βόλτα
Στα δεξιά μου, το Βίτσι χιονισμένο. Γι αυτό και το θερμόμετρο έγραφε 11 c και ήμουν ακόμα στον κάμπο
Φτάνω Υδρούσα και στρίβω αριστερά για να αρχίσω να ανηφορίζω για Ανω Υδρούσα, ουσιαστικά στους πρόποδες του Νυμφαίου. Ο ήλιος σύμμαχος μου, το πεταλάρισμα χαλαρό
Σε λίγο φτάνω στο χωριό, στο βάθος το Βίτσι επιβλητικό
Σιγά σιγά (κυριολεκτικά) ξεκινάει η ανάβαση. Ευτυχώς έχω ακόμα ήλιο, γιατί σε λίγο θα χωθώ στις σκιές
Τα χρώματα στα δέντρα σε υπνωτίζουν
Μερικές ακόμα εύκολες ανηφόρες. Στο πλάτωμα, τα ξύλα στοιβαγμένα για τους κατοίκους του χωριού. Τυπικές χειμωνιάτες εικόνες στη Φλώρινα
Πλησίαζα στο δύσκολο κομμάτι, όπου τελείωνε η περιήγηση και ξεκινούσαν οι φουρκέτες. Είχα πει όμως να πάω χαλαρά
Ξεκινάω για την πρώτη φουρκέτα και δεν μπορώ να χορτάσω τα χρώματα. Συνεχώς σταματώ για φωτογραφίες
Ενώ η κλίση μεγαλώνει, νοιώθω μια φαγούρα στα πόδια μου. Αρχίζω να πατάω ελαφρά και σε λίγο δεν μπορώ να σταματήσω. Τελικά, σταματάω την περιήγηση και πλακώνομαι. Αρρώστια...
Υπόσχομαι να σταματήσω μετά την 1η φουρκέτα για φωτό και το κάνω, με βαριά καρδιά. Στο βάθος αριστερά η Φλώρινα
Συνεχίζω με καλό ρυθμό. Είμαι τώρα στην πλευρά που δεν έχει ήλιο, αλλά έχω ζεσταθεί καλά και δεν καταλαβαίνω. Ακόμα 2 δύσκολες και μια εύκολη φουρκέτα και έχω σχεδόν ανέβει το βουνό
Τελικά φτάνω Νυμφαίο
Κάνει πιο πολύκρύο απο ό,τι νόμιζα. Κοιτώ και βλέπω 5 c. Ετοιμάζω για την μεγάλη κατηφόρα. Κρύο παντού και φύλλα παντού, οπότε προσοχή γιατί δεν είμαστε για πεσίματα
Προσγειώνομαι Άνω Υδρούσα και πάλι και απο εκεί κατηφορίζω για Φλώρινα. Πέρασα όμορφα
πόσα χλμ είναι Φλώρινα- Υδρούσα - Νυμφαίο
ΑπάντησηΔιαγραφή